In de VS hebben we tal van bedrijven die grote, dure, hightech luidsprekers maken – Wilson, Magico, YG, Rockport, Von Schweikert, enzovoort. Deze bedrijven maken alleen luidsprekers, en daar zijn ze heel goed in. Maar interessant genoeg zijn er in Europa veel fabrikanten in de super-high-end ruimte die complete systemen maken, inclusief broncomponenten, versterking, luidsprekers en zelfs kabels. We hebben een paar bedrijven die dit doen – denk aan McIntosh en PS Audio – maar het duurste Amerikaanse spul komt van gespecialiseerde bedrijven die zich op één gebied concentreren. Veel van Europa’s beste spullen lijken afkomstig te zijn van gediversifieerde outfits zoals MBL, Tidal en Burmester, die alles maken.
Gryphon Audio-ontwerpen
Voor THE Show 2023 gaat mijn prijs voor “Most Impressive Demo” naar zo’n bedrijf, het Deense Gryphon Audio Designs. Dit was een 30 minuten durende demonstratie achter gesloten deuren, georganiseerd door Joseph Cali van Joseph Cali System Design in West Hollywood. Ik waardeerde de meer formele sfeer van de benadering met gesloten deuren. Omdat showbezoekers zich moesten aanmelden voor een specifiek tijdslot en niet midden in een demo konden binnenkomen, waren er minder afleidingen en bijna geen gesprekken tussen de luisteraars. Voordat ik inga op de details van de uitrusting, moet ik Joseph Cali en zijn team applaudisseren voor het ongelooflijke werk dat ze hebben verricht door de kamer te behandelen met vrijstaande absorptiepanelen, buisvallen, vikoestische diffusors en dikke gordijnen die de muren en vloer tot vloer bedekken. -plafond ramen. Ik hoorde iemand zeggen dat de kamer waarin we ons bevonden eerder was gebruikt als kapsalon van het hotel, maar het klonk als een speciaal gebouwde luisterruimte.
Het imposante systeem op de demo omvatte de enorme Gryphon Apex-stereoversterker van 445 pond ($ 103.500), die tussen een paar Gryphon Trident II-luidsprekers ($ 139.500 / paar) zat. Slechts een stap lager dan het vlaggenschip van $ 400.000, combineert de 3-weg Trident II een AMT-tweeter met twee 5,5-inch midrange-drivers en vier 8-inch woofers in een toren van meer dan 1,8 meter hoog. De bassectie wordt aangedreven, terwijl de passieve midrange en tweetersectie een gevoeligheid hebben van 95dB. Ook aan het werk was de tweedelige Gryphon Commander-voorversterker ($ 67.000), Gryphon Commander PSU ($ 29.000) en Gryphon Ethos cd-speler ($ 39.800). De analoge installatie omvatte een Gryphon Legato Legacy phono-voorversterker ($ 23.000) en een Galder-Odin Signature-draaitafel (prijs niet vermeld) van een andere Deense fabrikant, Bergmann. Er waren ook Gryphon-audiorekken en een paar erg duur uitziende Gryphon Vanta-kabels. Gryphon’s Global Sales Director en CEO van de Noord-Amerikaanse vestiging van het bedrijf, Rune Skov, gaf een kort verhaal over de kabels en hun gebruik van een zilver-goudlegering die nooit oxideert. Audioholics-oprichter Gene DellaSala zou een sceptische wenkbrauw hebben opgetrokken, maar ik was in de ban van Skovs nauwgezette pak, onverstoorbare manier van doen en koel Deens accent, waardoor hij meer op een Bond-schurk leek dan op een audioverkoper (en dat bedoel ik als een compliment). . Het systeem werd afgerond met een Innuos Statement Next-Gen Music Server (beginnend bij $ 21.700, afhankelijk van de opslag), een Innuos Network Switcher ($ 3.495), een MSB Reference DAC ($ 54.000) en MSB’s nieuwe Reference Digital Director ($ 24.500), die is een fascinerend stuk gereedschap. Volgens MSB “verbetert het essentiële DAC-functies, beheert het externe digitale audiobronnen en biedt het ongeëvenaarde geluidsisolatie en digitale filtering.” Het maakt gebruik van een gepatenteerde ProISL-laserglasvezelverbinding om ruiskoppeling naar de DAC van elke digitale bron te elimineren, terwijl het meer verwerkingskracht biedt om MSB’s digitale filteralgoritmen in staat te stellen “een nieuw niveau van realistische en nauwkeurige analoge reproductie” te bereiken. Maar ik dwaal af. Stroomconditionering voor het Gryphon-systeem werd geleverd door een Shunyata Everest ($ 9.900) en Shunyata Typhon T2 ($ 5.500).
We hoorden 5 muziekstukken, verspreid over verschillende genres en met behulp van alle drie de broncomponenten: streaming van de Innuos naar de MSB, cd’s op de Ethos cd-speler en vinyl. Eerst hoorden we een gestreamde basgitaarsolo van Zander Zon. In mijn luisternotities schreef ik simpelweg dat het klonk alsof de man de pickup van zijn instrument rechtstreeks op de Gryphon-luidsprekers had aangesloten. Op vinyl klonk “Voodoo” van het Sonny Clark Memorial Quartet organisch en dynamisch, waarbij de cimbalen en toms op de kit van drummer Bobby Previte bijzonder levensecht klonken. Het hoogtepunt van de luistersessie voor mij, een leven lang a capella nerd, was een nummer genaamd “Brinner Av Längtan” van de Zweedse zanggroep Riltons Vänner, gespeeld vanaf een cd. Modern a capella is meer gemixt als popmuziek dan als koormuziek, dus dit ging niet over het vermogen van het systeem om het geluid van zangers in een akoestische ruimte te reproduceren; het ging er allemaal om het nummer enorm, helder en erg leuk te laten klinken. Vervolgens hoorden we Dvoráks Symfonie nr. 9 in e klein, uitgevoerd door de Wiener Philharmoniker onder leiding van Istvan Kertesz. Het geluid was zacht en soepel, soms bijna stroperig. Maar de brede dynamiek was niet van deze wereld. Ik weet dat er mensen zijn die je zullen vertellen dat vinyl geen dynamisch bereik heeft, en hoewel ik de technische redenering achter dergelijke uitspraken begrijp, blies deze LP me uit mijn stoel. Helaas was het niet immuun voor de tikken en ploffen die ervoor kunnen zorgen dat luisteraars die gewend zijn aan digitale audio naar de heuvels rennen. Eindelijk hoorden we een nummer genaamd “Pneuma” van Tool, ook op vinyl. Als drummer genoot ik van de dreun van de kickdrum, maar ik voelde dat de bas over het algemeen niet het laatste woord in diepte had, en dat een subwoofer welkom zou zijn geweest. Desalniettemin leverde dit systeem een opmerkelijk geluid, zelfs in vergelijking met andere dure systemen op de show.
YG-akoestiek
Zelfs als je me een blanco cheque zou geven, zou ik geen systeem kunnen kopen dat zo groot en visueel intimiderend is als het hierboven beschreven Gryphon-systeem. Ik heb er de ruimte niet voor, en het past niet bepaald bij het interieur. Maar de kamer met de $ 19.500/paar YG Acoustics Ascent-luidsprekers, gehost door Alma Music & Audio, was precies het soort systeem dat ik graag mee naar huis zou willen nemen. Alle componenten waren aantrekkelijk en relatief compact, en ze zijn allemaal van merken die ik goed ken, dus ik ben ervan overtuigd dat het heerlijke geluid dat uit dit systeem komt geen toevalstreffer was. Van de drie vloerstaanders in YG’s goedkoper Peaks-serie, die ik al in actie wilde horen sinds ik vorig jaar over de nieuwe serie schreef, de 3-weg Ascent-luidsprekers zijn het Mama Bear-model, tussen de 2-weg Talus en de grotere 3-weg Summit. De met hout beklede kast en het gefreesde aluminium schot van de Ascent waren 40 centimeter lang en hadden zowel de juiste verhoudingen als de juiste esthetiek om de duimen omhoog te krijgen van mijn vriendin, Hannah. (Ik heb haar foto’s laten zien. Nu heb ik alleen 20.000 nodig.) Het geweldige geluid dat ik hoorde op het thema van Henry Mancini voor De roze Panter
logisch in de context van een erg duur systeem, bestaande uit een Innuos-server ($ 16.700), MSB’s eersteklas Select DAC ($ 115.000) en een paar D’Agostino Momentum M400-monoblokken, die op de show worden aangeboden voor slechts $ 49.900 / paar, aangezien het niet de onlangs geüpgradede MxV-modellen zijn. Stroomvoorziening werd verzorgd door een IsoTek Mosaic Genesis ($ 4.995 indien gekocht op de show, normaal gesproken ongeveer $ 12.000). Er waren geen prijzen voor de Kubala-Sosna Realisatie-bekabeling, maar de beroemde saxofoonmelodie van de Pink Panther had een “reik uit en raak het aan” realisme dat ik volkomen verleidelijk vond, dus misschien vond er enige realisatie plaats in die dikke stukken tuinslang . Maar serieus, dit systeem is duidelijk samengesteld en opgezet met grote zorg en vaardigheid.
Ik genoot zo van deze kamer dat ik de volgende dag terugkwam om een kleiner, goedkoper systeem te horen met de YG Tor ($ 10.500/paar), de grootste van twee standaardluidsprekers in de Peaks-serie. Deze werden ondersteund door de kleine maar ogenschijnlijk machtige YG Descent-subwoofer ($ 7.800 per stuk). Het vermogen kwam via een Moonriver 404 Reference geïntegreerde versterker ($ 5.544). Ook aan het werk in het systeem waren een Innuos-server, een Nagra Classic DAC II ($ 18.500), een Gigawatt PF-2 EVO-stekkerdoos ($ 1.550) en Kubala-Sosna Temptation-kabels. Een nummer genaamd “Constructive Interference” van de Canadese zangeres Dominique Fils-Aimé klonk een beetje versluierd, maar het is een nummer waar ik zeker naar terug zal keren. De viool op “Theme from Schindler’s List” van Anne-Sophie Mutter & The Recording Arts Orchestra of Los Angeles klonk lief en helder, maar “Sixteen Tons” van de ongelooflijke baszanger Geoff Castellucci (van de a capella groep VoicePlay) wekten opnieuw de indruk dat er iets niet klopte. Ik had graag gehoord dat de Tor-luidsprekers dezelfde elektronica van het grotere systeem gebruikten, om zo appels met appels te vergelijken, maar dat was helaas niet mogelijk. Ik weet het niet zeker, maar ik vermoedde dat de versterker de luidsprekers tegenhield. Ik was opgewonden toen de heer die de kamer runde om verzoeken vroeg, want het horen van bekende opnames is de enige manier om zelfs maar een idee te krijgen van wat onbekende uitrusting kan doen. Maar toen praatte hij – luid – door het hele nummer van Nickel Creek dat ik wilde horen, dus ik had geen andere keuze dan verder te gaan.
Hoogwaardige audio
De enorme showroom van 10.000 vierkante meter van Upscale Audio bevindt zich op slechts een paar minuten van het huis van mijn vriend Aaron. Het is ook een van de beste plekken ter wereld om tubes te kopen. Zonder dat Aaron het weet, is zijn kennismaking met audio nog niet voorbij, en ik ben van plan hem naar de winkel te brengen zodra de nieuwe GoldenEar Technology T66-luidsprekers beschikbaar zijn voor auditie. Upscale had drie kamers op de show, plus een stand met een verscheidenheid aan koptelefoons. Ik deed kort auditie bij de Dan Clark Audiostealth koptelefoon, waar ik al nieuwsgierig naar was sinds de lancering in 2021. Helaas pasten ze niet helemaal comfortabel voor mij – ik heb een klein hoofd en grote oren (het ziet er niet zo raar uit als het klinkt, dat beloof ik).
Mijn kleine hoofd was echter niet het probleem in de demoruimtes op de 2e verdieping van de winkel. Het levendige gesprek en de coole hangout-sfeer droegen bij aan de algemene indruk dat Upscale een ongewoon hippe en onbenullige operatie is, maar het maakte luisteren vrijwel onmogelijk in de kamer met de kleine Cabasse Rialto-aangedreven draadloze streaming-luidsprekers ($ 3.395 / paar), die eARC bieden HDMI-connectiviteit, touchscreenbediening en automatische kamerkalibratie in een pakket van slechts 10,2 inch hoog.
Het is een tri-amped 3-weg boekenplankluidspreker met een naar voren gerichte, vreemd uitstekende coaxiale tweeter en 5-inch midrange-driver, plus een naar achteren gerichte 6,7-inch woofer. Het heeft absoluut veel bas gemaakt voor zijn formaat. Luisteren ging het niet veel beter in de kamer met de grote Klipsch Klipschorn AK6 vloerstaande luidsprekers ($ 16.498/paar) aangedreven door de gigantische Pathos InPol Legacy Integrated Amplifier ($ 49.995).
Hiernaast had ik de kans om te genieten van de statige Tannoy Kensington-luidsprekers ($ 19.790/paar) in een systeem met de PrimaLuna EVO 300 Hybrid Tube Integrated Amp ($ 7.295), de PrimaLuna EVO 100 Tube Phonostage ($ 3.695), de PrimaLuna EVO 100 Tube DAC ($ 3.395), de Lumin U2 Digital Transport ($ 5.000) en een VPI Signature 21 draaitafel ($ 10.250) uitgerust met een Soundsmith Hyperion ES MKII Moving Iron Cartridge ($ 7.999). Een REL S / 812-subwoofer ($ 3.299) voegde low-end extensie en gewicht toe. Stroomvoorziening werd verzorgd door een AudioQuest Niagara 5000 ($ 5.900), en alle bekabeling was van Cardas. Toen Kat Ourlian van Upscale Audio Sade’s “Hang On to Your Love” speelde, werd ik meteen getroffen door de superstrakke en krachtige kickdrum. (Ik zweer het, die REL-subs kunnen magie doen.) In mijn ervaring kunnen Tannoy-luidsprekers de neiging hebben om van boven schril te klinken als ze niet worden gecombineerd met de juiste elektronica, maar hier was het geluid moeiteloos soepel terwijl het nog steeds boeiend was en een gevoel gaf van hoge resolutie. Een knappe en sonisch geslaagde combinatie, als je het mij vraagt.
Houd ons in de gaten voor de opwindende afsluiting van mijn THE Show-verslaggeving, waarin ik minder klaag over al het gepraat tijdens de demo’s, en meer over geluidslekkage tussen kamers en het feit dat er geen badkamerventilator in mijn kamer in het Hilton was .
